Tula para sa mga Long Marchers

Hindi alintana, sugat sa paa,

kumikirot na tuhod, balat na natutusta,

sikat ng araw ay hindi hadlang

pagkat nakaukit ang pag-asa sa isipa’t kaluluwa.

Paos man ang boses,

laging sigaw ay pakikibaka.

Sa minimithing tagumpay.

Coco levy gamitin na!

Mahaba man ang lalakbayin.

Bundok, patag, dagat, at anumang lupain.

Magkasakit ma’y hindi patitigilin.

Hangga’t hindi naaabot ang mithiin.

Wala man kami sa inyong tabi

suporta nami’y hindi maikukubli.

Sama-sama hanggang sa huli!

Coco Levy sa magniniyog magsisilbi!

Ipakita natin ang ating lakas.

Kamtin ang liwanag sa malayang bukas!

Paggamit sa Coco Levy huwag ng ipagpabukas!

Kaya’t hindi patitinag, walang kakalas!

-Randy PKMM

Mabuhay sila na lumalakad, naglalakbay

Iniwan ang kanilang pamilya

at muliy ipinaglalaban

ang nakaw na yaman na hindi mapakawalan!

Sa pagpapa-unlad ng Industriya’t agrikultura sa niyugan!

Mabuhay sila na nagmamartsa

sumusulong, nakikibaka.

Para sa pagkakapantay-pantay

Ng masang api, dinudusta.

Mula sa Timog katagalugulan

Taas Kamaong pagsuporta

ang aming ipinararating sa mga kasama

Nagmamartsang may Pag-asa!

Mula Davao hanggang Malacanang

Ipagpatuloy ang laban!

Sampo ng mga kasama sa PKMM

at ng iba pang pamunuan

sa Kilus Magniniyog, Walng kakalas!

-Para sa mga Long Marchers mula sa PKMM anak ng magniniyog at nagkakaisang Kabataan sa ilalim ng bandila ng YND(Youth for Nationalism and Democracy).

Ibalik Muli

Ibalik Muli

ni: Agnes Grajo

O kay gandang pagmasdan ng mga tanawin

Ang sariwang hangin kay sarap langhapin

Ibong lumilipad sa papawirin

Tungo sa kapayapaang mithiin

Magsasaka dito’y sagana mandin

Matabang lupa’y taniman sa bukirin

Gulay at prutas ang kanilang pagkain

Kaya’t tingnan ninyo sila’y masayahin

Ngunit nang dumating mananakop sa atin

Nabago ang lahat ng pananaw mandin

Ang kahirapa’y nangingibabaw na rin

Maraming dumating na mga suliranin

Kaya’t kabataan ating paunlarin

Mundong ginagalawan na bigay satin

Nang may kapal, na iniingatan natin

At ating pabalikin sariwang hangin

Halina’t magtulungan

Tayo ang kailangan ng kalikasan

manguna sa lipunan,

wakasan ang kahirapan!

Minsan na, Minsan pa

Minsan na, Minsan pa

ni Sarah Jane Espiritu

Minsan nang lumaya

Ngunit

Huwad na kalayaan

Ang nagisnan

Minsan nang ngumiti

Ngunit

Kaligayahan ay hindi

Lubos na naramdaman

Minsan nang sumumpa

Inang bayan ipaglalaban

Ngunit sa pagkabulag

Napako ang paggampan

Nasilaw sa salapi,

Tubo, kita, at pakinabang

Pakikipagkapwa tao

Bigla ay nalimutan

Kaya’t minsan pa

Ay gisingin

Ang puso’t isipang

Matagal na nahimbing

Minsan pa’y kumawala

Baklasin!

Ang tanikalang

Nakagapos sa dukha!

Minsan pang ipaglaban

at angkinin

Na tayo ay isang bansa

Mapagpasya at tunay na malaya!

Hindi baling minsan ka ng nabigo kung pwedeng namang minsan pa ay iyong iwasto ang mga pagkakamali at siphayu. . .

Kwento, Kwenta

Kwento, Kwenta

ni Sarah Jane Espiritu

Panay ka kwento

Wala namang  kwenta

Yan tuloy sa kachichika

Naubos ang kita

Nabutas ang bulsa

Natira ay panutsa

Lumamlam ang mata

Sa uhaw at dusa

Kinalimutan din

Ng mga kakilala

Yamang kinamkam nila

Sayo kaya’y magbalik pa?

Kailan muling giginhawa

Ang kalagayang aba?

Sa sistema’t kulturang

Panay pasakit ang dala

Gamiting sandata ang iyong istorya

Gawing daluyan ng pag asa

Upang mamulat at madama

Ang lipunang makamasa!

Para ang kwento mo ay magkaroon ng kwenta, mag-organisa ka at makibaka… J

Panaghoy sa Limang Elemento ng Kalikasan

Panaghoy sa Limang Elemento ng Kalikasan

ni Elmer Aresgado

 

Hangin, hipan mo paimbulog sa alapaap ang aming pakiwari

na kusang magluluntian ang kabundukan

nang wala kaming ginagawa.

Ulan, linisin mo ang nanuot na mantsa ng pagkakanya-kanya

at pagturing sa tubig-kanlungan bilang bagay-kalakal.

Apoy, tupukin mo hanggang maabo ang kawalang pakialam

sa pandarambong ng likas-yaman ng iilan.

Araw, pagliwanagin mo ang aming isip na bumalik

ang pagkalinga sa kalikasan,

nang muling magbuntis ang lupa

at yumabong ang kagubatang uusbong –

mula sa pagkawala.